(NC) Rush Game

เวลานี้แบคฮยอนลืมทุกอย่างออกไปจากสมองแล้วโฟกัสแค่ชานยอลอย่างที่เจ้าตัวขอไว้ก่อนหน้า  ด้วยความเป็นผู้ใหญ่กว่าและด้วยความเคยชินที่ต้องคอยออกคำสั่งของอาชีพช่างภาพ เขาจึงเป็นฝ่ายอยู่ด้านบนก่อนเสมอในเรื่องบนเตียงเหมือนที่เคยผ่านมา  แม้นี่จะเป็นครั้งแรกกับชานยอลก็ตาม

ส่วนคนเป็นน้องที่ปราถนาในตัวพี่ชายมาตลอดนั้น  การได้เห็นแบคฮยอนนั่งทับอยู่บนลำตัวช่างเป็นอะไรที่เหนือความคาดหมาย  ยิ่งหลังจากที่เจ้าตัวถอดเสื้อยืดโยนทิ้งไปแล้วมองลงมายังตนด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความต้องการรวมกับผมเผ้าที่ตอนนี้ยุ่งนิดๆ  ยิ่งส่งผลให้อารมณ์ความต้องการของคนมองอย่างชานยอลเพิ่มมากขึ้นไปอีก

มือเรียวไล่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตคนด้านล่างออกทั้งแผงอย่างรวดเร็ว  ตามด้วยเข็มขัดและซิปกางเกงหนัง  แบคฮยอนกระถดตัวลงไปอีกเล็กน้อยเพื่อเป้าหมายที่อยู่ภายใต้กางเกงในสีดำ  ทำเอาชานยอลเซอร์ไพรส์หนักด้วยไม่คิดว่าอีกคนจะใช้ปากให้ตั้งแต่ครั้งแรกแบบนี้  จึงอดคิดไม่ได้ว่าเพราะแบบนี้หรือเปล่าโอเซฮุนถึงได้หลงนัก

และแน่นอนว่าจากเดิมที่หลงคนเป็นพี่อยู่แล้วก็มีแต่จะหลงหนักมากขึ้นไปอีก

ชานยอลเท้าศอกยันตัวขึ้นมาเพราะอยากเห็นปากสีสดรูดขึ้นลงบนแกนกายตัวเองให้เต็มตา ซึ่งไม่ว่าจะสูบบุหรี่มานานเพียงใดมันก็ไม่คล้ำลงเลย  แล้วก็ได้เห็นมากกว่าที่ต้องการ  ทั้งปลายลิ้นที่แลบเลียให้ตั้งแต่โคนจรดปลายส่วนหัว  ทั้งมือเรียวที่คอยช่วยประคองลูกตุ้มใบใหญ่ทั้งสอง  ประคบประหงมดูแลมันอย่างดีด้วยการบีบคลึงให้เบาๆ  ยิ่งเวลาส่วนปลายลำถูกดูดดุนความซ่านเสียวยิ่งปะทุไปทั่วกาย

ชานยอลอยากบอกว่าเสียวแทบขาดใจ  แต่ก็ไม่อยากรู้สึกว่าตัวเองเป็นไก่อ่อนในสายตาคนแก่กว่าเพราะเขาไม่ใช่  "อ่า...พี่ พอก่อน"

ยอมฟังคำสั่งคนเด็กกว่าด้วยการคายอาวุธประจำกายอีกฝ่ายออกจากปากไม่ลืมเช็ดน้ำลายที่ไหลเปรอะรอบๆ  แบคฮยอนจ้องสบกับตาคู่โตที่เยิ้มเพราะอารมณ์กำหนัดจากฝีมือตัวเองแล้วก็เผลอยกยิ้ม  เป็นผลให้อีกคนต้องรีบถอดเสื้อเชิ้ตออกจากตัวโดยไวแล้วดึงแขนคนเป็นพี่ให้ขึ้นมายืนเข่าคร่อมบนตัวเขาอีกครั้ง  หากแต่ครั้งนี้จัดให้สะโพกผายอยู่ใกล้ใบหน้าในขณะที่ตนนอนเอนพิงหมอนตรงหัวเตียง

มือใหญ่ปลดกระดุมกางเกงยีนส์แบรนด์ยอดฮิตแล้วดึงลงมาคาไว้ตรงหน้าขาพร้อมทั้งกางเกงบ๊อกเซอร์บรีฟ  คนที่รู้ตัวดีว่าต้องทำอย่างไรยกสองมือไปเท้ากับกำแพงไว้แล้วมองดูน้องชายที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิดหายเข้าไปในปากน้องชายต่างสายเลือด ก่อนจะค่อยๆ ขยับสะโพกเข้าออกปากอิ่มช้าๆ 

ความเสียวเล่นงานหนักขึ้นตอนที่นิ้วยาวสอดแทรกเข้ามาทางด้านหลัง  เป็นแรงกระตุ้นชั้นดีให้แบคฮยอนสวนสะโพกเข้าออกเร็วและถี่ขึ้น  ซึ่งสัมพันธ์กับก้านนิ้วยาวทั้งสามที่ขยับในจังหวะเดียวกัน  แบคฮยอนถอยสะโพกออกมาก่อนจะถึงจุดสุดยอด  เขาคิดเหมือนชานยอลในเรื่องที่อยากจะใช้เวลากับครั้งแรกของพวกเขาให้นานที่สุด

ต่างคนต่างถอดกางเกงของตัวเองก่อนจะโถมเข้าหากันอย่างโหยหาประหนึ่งห่างกายอีกฝ่ายไปนาน จุมพิตและสัมผัสระหว่างผิวเนื้อนั้นให้ความรู้สึกดีมากอย่างที่ชานยอลเคยจินตนาการอยู่บ่อยครั้ง ไม่ว่ามาดามคิมหรือใครก็ทำให้เขารู้สึกได้ไม่เท่าพี่ชาย

ชานยอลเป็นฝ่ายคร่อมทับแบคฮยอน ปลายลิ้นร้อนไล้เลียปรนเปรอให้อีกคนตั้งแต่ใบหู ซอกคอ ยอดอกจนถึงต้นขาด้านในก่อนจะจบลงที่ช่องทางด้านหลังซึ่งเพิ่งผ่านการเตรียมพร้อมด้วยนิ้วมาแล้ว  และตอนนี้มันขมิบอย่างพร้อมที่จะใช้งาน  หากชานยอลก็ยังแหย่ปลายลิ้นเข้าออกบำเรอความเสียวซ่านให้แบคฮยอนอย่างเอาใจ

ทว่าคนที่ถูกเอาใจนั้นต้องการส่วนที่เติมเต็มได้มากกว่าลิ้นแทบแย่

"อะ! ชานยอล...เอาสักที"

เลื่อนตัวขึ้นมาหาจนใบหน้าเสมอกับคนใต้ร่าง  "ผมไม่มีถุงยางนะ ไม่คิดว่าวันนี้จะได้ใช้"

"ฉันมี...อยู่ในลิ้นชักโต๊ะข้างเตียง"

มือใหญ่เอื้อมไปหยิบมาตามคำบอก  แต่นอกจากจะเหลือถุงยางอนามัยเพียงชิ้นเดียวในกล่องแล้วก็พบว่ามันยัง...  "ไม่ใช่ไซส์ผม มันเล็กไป"

"..."  เออ...ผิดที่บยอนแบคฮยอนคนนี้มันเล็กกว่าเอง

"สดเลยก็แล้วกัน"

แม้จะรู้ว่ามันผิดหลักเซฟเซ็กส์  แต่ตอนนี้ทั้งคู่ก็คงไม่มีแก่ใจจะลงไปซื้อถุงยางอนามัยที่ร้านสะดวกซื้อก่อนอย่างแน่นอน ดีที่อย่างน้อยยังมีเจลหล่อลื่นเป็นตัวช่วยอยู่ ชานยอลจึงโยนอุปกรณ์ป้องกันที่ไช้ไม่ได้ไปไว้ที่เดิม

เอ่ยขอให้แบคฮยอนหันหลังในท่าคลานเข่า  ก่อนจะจับท่อนลำที่แข็งพร้อมสำหรับสอดใส่จ่อตรงช่องทางที่พร้อมยิ่งกว่าแล้วดันเข้าไปทีเดียวจนสุดโคน  เสียงครางสั้นๆ ที่หลุดออกมาบ่งบอกให้รู้ว่าคนที่เป็นฝ่ายรับดูจะพอใจไม่น้อย  ชานยอลไม่รอช้าที่จะขยับสะโพกทันที

"พี่เคยสดกับใครมาก่อนหรือเปล่า?"  

"อะ! ไม่ -- ไม่เคย พี่ป้องกันตลอด"  สะโพกสอบสวนเข้าใส่ด้วยพึงพอใจในคำตอบ  "นายล่ะชานยอล?" 

"แน่นอน..." เว้นวรรคเพื่อสังเกตท่าทีคนเป็นพี่ เห็นอีกฝ่ายชะงักไปเล็กน้อยก็อดอมยิ้มไม่ได้  "ว่าผมไม่เคย มีแค่พี่ที่ผมจะยอมอยู่ข้างในโดยไม่ป้องกัน"

"นายนี่มัน -- อื้อ!"

ตรรกะของตนวิบัติและไร้เหตุผลแค่ไหนชานยอลรู้ตัวดี  แต่มันช่วยไม่ได้ที่เขาจะดีใจเหมือนเด็กๆ เมื่อได้ของบางอย่างจากพี่ชายซึ่งพิเศษกว่าคนอื่น

แขนแข็งแรงกอดกระชับเอวดึงคนตัวเล็กกว่าให้นั่งลงบนหน้าขาหลังจากเปลี่ยนท่าเป็นฝ่ายนอนหงาย ชานยอลไล่สายตามองแผ่นหลังขาวลงมาตรงช่วงเอวที่เว้าเข้าไปเล็กน้อย ก่อนจะหยุดที่สะโพกพายที่เคยเผลอจ้องมองเมื่อก่อน ตอนนี้มันกำลังขยับขึ้นลงครอบครองแกนกายที่ยังแข็งชันของเขา สองมือส่งไปบีบขยำเนื้อแน่นทั้งคอยช่วยบังคับให้อีกคนขย่มลงมาพอเหมาะกับจังหวะยามที่เขาเกร็งสะโพกสวนขึ้นไป

อารมณ์พิศวาสของทั้งคู่ค่อยๆ ไต่สูงขึ้นไปเรื่อยๆ ชานยอลจึงเปลี่ยนท่าอีกครั้งโดยให้แบคฮยอนกลับมาอยู่ด้านล่างในท่าพื้นฐาน แทรกตัวเข้าไปตรงช่วงกลางหว่างขาขาวพร้อมทั้งสอดใส่อีกครั้ง ป้อนจูบให้คนที่เผยอปากอย่างร้องขอแบบที่เขาไม่มีวันรู้สึกเบื่อ

"ไปสักมาตั้งแต่ อะ...เมื่อไร?"  

นอกจากรอยสักที่แขนกับนิ้วที่เห็นหลายครั้งเวลาทำงานร่วมกัน แบคฮยอนไม่เคยเห็นรอยสักบนหน้าอกข้างซ้ายของชานยอลมาก่อน มันเป็นรอยสักเล็กๆ ซึ่งถ้าไม่สังเกตก็แทบจะมองไม่เห็น เป็นเส้นขีดสามเส้นมีสองเส้นอยู่ด้านบนกับเส้นยาวหยักเว้าตรงกลางด้านล่างและมีจุดเล็กๆบนปลายเส้นด้านหนึ่ง  ดูอย่างไรก็ไม่เข้ากับรอยสักอื่นๆ บนร่างกายคนเป็นนายแบบสักนิด 

หากก็คุ้นตาอย่างประหลาด

"ก่อนเป็นนายแบบ รอยสักแรก -- ของผม"  ชานยอลบดสะโพกแรงและหนักขึ้น "นี่คือพี่ไงแบคฮยอน"

นิ้วเรียวลูบลงบนรอยสักแล้วเลื่อนไปโอบต้นคอคนบนร่างให้ลงมารับจูบจากตน  แรงกระแทกกระทั้นเพิ่มความสุขสมและเสียวซ่านให้แบคฮยอนจนต้องยกขามาหนีบสะโพกสอบไว้แน่นพอๆ กับสองแขนที่โอบรอบลำคอหนา เสียงครางข้างหูเป็นตัวช่วยเพิ่มความเร็วในการขยับช่วงล่าง ยิ่งใกล้จะถึงชานยอลยิ่งเร่งความถี่ของสะโพก

"วันนั้น...อ่า พี่รู้ใช่ไหม...ว่าผมแอบหยิบเสื้อของพี่ไป"

"อะ -- อือ"

"รู้ด้วยใช่ไหม...ว่าผมเอาไปทำอะไร?"

"ระ -- รู้...อ๊า!"

จบประโยคคำตอบของแบคฮยอน  ชานยอลก็กระแทกสะโพกหนักๆ อีกสองสามครั้งก่อนจะถอนกายออกมาปลดปล่อยภายนอก

"พี่คงต้องส่งผ้าปูที่นอนซักแล้วล่ะ"

"รู้แล้วละน่า ต้องให้นายมาบอกเรื่องนี้ด้วยหรือไง?"


"แต่ไม่ต้องห่วงว่ารอบนี้จะเลอะนะ เพราะผมจะปล่อยข้างในตัวพี่ ถ้าเลอะก็คงไม่มากเท่าเมื่อกี้แน่นอน"  

ไม่ปล่อยให้เสียเวลาเปล่า  ชานยอลดันอกคนที่กำลังจะลุกขึ้นมาให้นอนหงายลงไปอีกครั้ง  ใช้หัวเข่าดันขาขาวสองข้างให้แยกออกแล้วแทรกตัวเข้าไป  ชะโลมอาวุธคู่กายด้วยเจลหล่อลื่น แน่นอนว่าครั้งที่สองสอดใส่ง่ายขึ้นกว่าครั้งแรกเพราะเพิ่งผ่านไปสดๆ ร้อนๆ แบบที่แบคฮยอนยังไม่ทันหายเหนื่อย

"เดี๋ยว -- พี่ไม่อนุญาตให้นายปล่อยข้างในนะ อะ...ถ้าไม่ฟังก็เอาออกไปเดี๋ยวนี้!"

ชานยอลถอนกายออกไปจริงๆ อย่างที่สั่ง  แบคฮยอนแอบใจเสียที่คิดว่าตนใจร้ายกับคนเป็นน้องอีกจนได้...แต่ก็แค่เพียงชั่วครู่

เพราะชานยอลแค่เอื้อมไปหยิบกล้องโพลารอยด์ที่เห็นอยู่บนโต๊ะหัวเตียงตัวเดิม ก่อนจะกลับมายืนเข่าคร่อมแบคฮยอนไว้แล้วกดถ่ายรูปอีกคนอย่างนึกสนุก

"ยิ้มหน่อยสิแบคฮยอน ผมอยากเป็นฝ่ายถ่ายรูปพี่บ้าง"

"ไม่เอา!...อย่าถ่าย!...หยุดเลยชานยอล"  แบคฮยอนพยายามใช้มือและท่อนแขนปิดบังใบหน้าตัวเองไว้ 

โหมดไม่ฟังคำสั่งพี่ชายของปาร์คชานยอลเริ่มทำงานแล้วมักจะหยุดยาก  เมื่อมือหนึ่งถือกล้องอีกมือก็จับแกนกายใส่เข้าไปในช่องทางของแบคฮยอนอีกครั้ง คอนเซปต์รูปถ่ายโพลารอยด์ที่คิดขึ้นมาเองของเขาคือ

สีหน้าของพี่ชายต่างสายเลือดที่รักหลังมีเซ็กส์

ฉะนั้นเมื่อสอบสะโพกใส่แบคฮยอนไปหนึ่งครั้ง ชานยอลก็จะถ่ายรูปเจ้าตัวหนึ่งใบ กระแทกไปอีกครั้งรูปภาพก็จะออกจากกล้องมาอีกหนึ่งใบ  เขาวางรูปทุกใบไว้บนหัวเตียง เมื่อได้ภาพที่ต้องการก็เลิกทำเป็นเล่นแล้ววางกล้องไว้ที่เดิม  หันมาจริงจังกับกิจกรรมหลักที่ทำอยู่

และไม่ลืมเป้าหมายครั้งที่สองที่ลั่นวาจาไว้แม้จะไม่ได้รับการยินยอมจากพี่ชายก็ตาม

ไม่รู้ว่าเป็นคนมีเซ็กส์แอพพีลสูงอยู่แล้ว หรือเป็นเพราะชานยอลหลงรักอีกฝ่ายมานานจนถอนตัวไม่ได้กันแน่  เขาถึงหยุดขยับสะโพกใส่แบคฮยอนไม่ได้เสียที ทั้งที่ตอนนี้ก็เกือบจะรุ่งเช้าเข้าไปแล้ว