(NC) Chan True Color Chapter : 17
'
ปัง
ปัง
เสียงประตูห้องนอนชั้นลอยปิดลงพร้อมกับร่างสูงของเลขาหนุ่มที่ถูกดันลงไปนอนบนเตียงพร้อมด้วยร่างเล็กกว่าของเจ้านายที่ตามขึ้นมาคร่อมโดยที่ริมฝีปากทั้งสองก็ยังไม่ละออกจากกัน
ก่อนหน้านี้ระหว่างขับรถกลับมาที่คอนโดท่านประธานก็ยังพยายามวุ่นวายกับร่างกายของเลขาหนุ่มไม่หยุด
ทั้งเป่าลมใส่ใบหูคนที่ต้องใช้สมาธิขับรถบ้าง
ยื่นมือมาลูบไล้แผงอกหนาแล้วก็พึมพำบ่นว่าแบนจังบ้างล่ะแข็งจังบ้างล่ะ ซึ่งมันก็แน่นอนอยู่แล้วเพราะปาร์คชานยอลเป็นผู้ชาย หนักสุดก็คงเป็นการที่ท่านประธานพยายามยื่นใบหน้ามาซุกไซร้ลำคอคนเป็นเลขาจากทางเบาะหลังจนอีกคนกลัวว่าเขาจะพลาดพาเจ้านายแฉลบไปเฉี่ยวชนหรือเสยเสาไฟสักต้นก่อนถึงจุดหมาย
และกว่าจะขึ้นมาถึงบนห้องได้ชานยอลก็ต้องพยายามรวบเก็บมือไม้ของท่านประธานด้วยการโอบคนตัวเล็กให้ชิดกับตัวไว้แน่นในขณะที่ผยุงร่างเจ้านายให้เดินเข้าลิฟท์มา
พอเข้าประตูห้องคอนโดมาได้และทันทีที่ถูกปล่อยเป็นอิสระท่านประธานก็จัดการเป็นฝ่ายรุกเลขาหนุ่มต่อทันที
เขาบดริมฝีปากจูบกับคนตัวสูงอย่างร้อนแรงและต่อเนื่อง ส่วนคนถูกรุกเองก็ยอมปล่อยให้อีกคนทำตามสัญชาตญาณแล้วคอยกอดประคองร่างเล็กกว่าค่อยๆเดินถอยหลังจนมาถึงเตียงกว้างในห้องนอนของท่านประธาน
บยอนแบคฮยอนที่มีแอลกอฮอล์วิ่งวนอยู่ทั่วร่างแล้วเกิดมีอารมณ์ความต้องการขึ้นมาตามสัญชาตญาณของเพลย์บอยที่เคยเป็นแต่ฝ่ายรุกคู่นอนเท่านั้น
สัญชาตญาณจึงทำให้เขารุกปาร์คชานยอลไม่หยุดอยู่ในตอนนี้และเช่นเคยที่คนเป็นเลขาจะยอมตามใจเจ้านายและให้ความร่วมมือโดยการไม่ขัดขืนและนอนมองร่างเล็กกว่าบนตัวที่ผละจูบจากเขาแล้วยืดตัวขึ้นถอดเสื้อสเวตเตอร์ออกแล้วตามด้วยเสื้อเชิ้ตสีอ่อนตัวใน
ส่วนโค้ทตัวหนาอีกคนถอดแล้วเหวี่ยงทิ้งไปแถวๆโซฟาตอนจูบกันตั้งแต่ก้าวเข้าห้องมา
ชานยอลมองท่อนบนเปลือยเปล่าของท่านประธานด้วยหัวใจที่เต้นถี่ขึ้นเรื่อยๆ
ใช่ว่าไม่เคยเห็น เพียงแต่การเห็นคนตัวเล็กจากมุมมองนี้มันสร้างความตื่นเต้นให้เขามากกว่าเดิมเป็นเท่าตัว
ผิวของท่านประธานขาวจนแทบจะสว่างเรืองในห้องนอนที่มีเพียงแสงสลัวรางจากไฟด้านนอกเท่านั้นเพราะไม่มีใครสนใจจะเปิดไฟในตอนนี้
ปาร์คชานยอลเพียงนอนรอด้วยหัวใจที่เต้นโครมครามว่าเจ้านายตัวเล็กจะทำอะไรต่อ
ท่านประธานโน้มตัวลงไปป้อนจูบแก่เลขาหนุ่มอีกครั้ง มือเรียวทั้งสองข้างก็จัดการปลดอาภรณ์ทั้งสามชั้นของอีกคนออกไปด้วยจนกระทั่งคนที่อยู่ใต้ร่างตัวเองตอนนี้เปลือยท่อนบนจนหมดอย่างเท่าเทียมกัน
“ทำไมเลขามีกล้ามท้องมากกว่าประธานอีกละครับ” ดวงตาเรียวฉ่ำไล่มองต่ำลงตามแผงอกแน่นของเลขาหนุ่มจนมาถึงกล้ามหน้าท้องที่ดูแข็งแรงมากกว่าของตนจึงอดเปรียบเทียบไม่ได้ แต่แล้วคนที่ตอนนี้ยังคงมึนเมาอยู่ก็เลิกสนใจและก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอคนตัวสูงเพื่อสานต่อจากเมื่อครู่นี้
ประสบการณ์ทุกอย่างที่เคยใช้กับหญิงสาวทุกคนจนช่ำชองก็ถูกงัดออกมาใช้กับเลขาหนุ่มที่ยังคงมองเจ้านายด้วยดวงตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ความต้องการ
แต่เขาจำต้องเก็บกดมันเอาไว้แล้วรอจนกว่าจะถึงเวลาของตัวเอง เขาจะปล่อยให้ท่านประธานได้ทำตามความต้องการของตัวเองไปก่อน
แล้วพอถึงทีเขาเมื่อไหร่ท่านประธานจะต้องเหนื่อยมากกว่านี้แน่นอน
“อืม”
เสียงทุ้มต่ำหลุดความพอใจออกมาเมื่อท่านประธานครอบปากลงดูดดึงยอดอกสีเข้มของเขา
ริมฝีปากสีแดงสดในตอนนี้ร้ายกาจขึ้นมาเพราะนอกจากไล้เลียและดูดดึงมันแล้ว
ท่านประธานยังแอบใช้ฟันขบมันเบาๆจนร่างสูงด้านใต้สะดุ้งเล็กน้อย
แผงอกแกร่งของเขาก็ถูกคนตัวเล็กดูดดุนจนขึ้นรอยจ้ำมาหลายรอย
ชานยอลจำได้ว่ามีกี่รอยบนหน้าอกเขา…และเขาจะฝากมันคืนคนทำกลับไปอีกเท่าตัว
ท่านประธานยังคงเล้าโลมเลขาหนุ่มไม่หยุด
ไล้ริมฝีปากขึ้นไปจูบตั้งแต่ซอกคอคนตัวสูงอีกครั้งแล้วค่อยๆไล่มาตามแผงอก
หน้าท้องแกร่งและแหย่ลิ้นเล็กลงไปทักทายหลุมสะดืออีกคนจนชานยอลต้องใช้ข้อศอกดันตัวขึ้นมามอง
จนกระทั่งมาถึงขอบกางเกงหมิ่นเหม่ที่อยู่ตรงหน้ารอยยิ้มของคนตัวเล็กก็ปรากฎขึ้นมาพร้อมกับมือข้างหนึ่งที่ส่งไปลูบคลำส่วนล่างผ่านเนื้อผ้าสลับบีบเบาๆแล้วคลาย
“อา…”
อีกครั้งที่เลขาหนุ่มหลุดครางออกมาสายตาคมยังคงจับจ้องร่างเล็กบนตัวว่าจะทำอย่างไรกับตัวตนของเขาที่เริ่มขยายคับแน่นเป้ากางเกงเพราะถูกเจ้าตัวเป็นคนปลุกมันขึ้นมาเอง
แต่แล้วมือเรียวก็หยุดชะงักเมื่อรูดซิปกางเกงของคนใต้ร่างจนสุดแล้วแต่กลับไม่ทำอะไรต่อหรือถอดมันออก
“หยุดทำไมละครับ”
“ประธานทำต่อจากนี้…ไม่ได้แล้วครับ” เอ่ยตอบทั้งๆที่ก้มหน้าหลบสายตาของคนเป็นเลขาเพราะอายที่ตัวเองไปต่อไม่ได้เพราะเคยทำแต่กับผู้หญิงมาตลอดส่วนครั้งแรกตนก็เป็นฝ่ายถูกกระทำ
ซึ่งชานยอลเองก็รู้ดีในเรื่องนี้…เขาถึงได้กล้าต่อให้ท่านประธานเปิดเกมรุกใส่ตัวเองก่อน
และตอนนี้ก็ถึงเวลาสับสวิทช์ตัวเองให้กลับมาเป็นฝ่ายบุกบ้างแล้ว
“ถ้าอย่างนั้นที่เหลือ…ก็ปล่อยเป็นหน้าที่เลขาอย่างผมก็แล้วกันนะครับ”
เอ่ยจบเลขาหนุ่มก็ดันตัวเองขึ้นมาพร้อมกับจับพลิกร่างท่านประธานให้เป็นฝ่ายลงไปนอนใต้ร่างตนแทน
โดยไม่รอช้าที่อยากจะสานต่อความรุ่มร้อนเขาก็จัดการปลดกระดุมกางเกงท่านประธานแล้วกระชากมันออกจากปลายเท้าเจ้านาย และเริ่มปฏิบัติการเอาคืนด้วยการเปิดฉากจูบริมฝีปากบางจนตอนนี้เจ่อบวมแดงจัดยิ่งกว่าเดิม
เล้าโลมไล้เลียทุกสัดส่วนที่ทำได้และไม่ลืมฝากร่องรอยในจุดเดียวกันกับที่ตัวเองถูกเจ้านายตัวเล็กทำไว้ก่อนหน้า…แต่เพิ่มเป็นจุดละสองรอยและทำมากกว่าที่ถูกทำด้วยการเพิ่มรอยจูบที่ต้นขาอ่อนด้านในอีกข้างละรอย
“อ่ะ…อื๊อ ฮ๊า”
เสียงครางของท่านประธานเกิดจากการที่เลขาหนุ่มจูบซับท่อนกายเล็กสมตัวเจ้าของผ่านชั้นในสีขาวที่ยังไม่ถูกถอด
และปาร์คชานยอลก็ทำให้แผ่นหลังบางของท่านประธานต้องแอ่นขึ้นมาจากที่นอนเพราะปลายลิ้นร้ายกาจที่ตวัดเลียสะกิดส่วนหัวของท่อนเอ็นผ่านเนื้อผ้าฝ้ายจนเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายและน้ำแห่งความเสียวซ่านที่ปริ่มออกมาปะปนกันพร้อมกับมือใหญ่ก็ลูบไล้ไปด้วย
เมื่อเห็นว่ามันเริ่มขยายจนได้ที่นิ้วยาวจึงเกี่ยวชั้นในอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายของเจ้านายออกไป
และเลขาหนุ่มก็ถอยตัวลงไปยืนปลายเตียงเพื่อปลดกางเกงตัวเองออกเช่นกัน ชานยอลโน้มตัวลงมาดึงแขนเล็กกว่าให้อีกคนลุกขึ้นมานั่งห้อยขาตรงปลายเตียงแล้วเป็นฝ่ายนั่งคุกเข่าลงบนพื้น
ก่อนจะจับขาทั้งสองข้างของท่านประธานให้วางอยู่บนบ่าแล้วใช้ริมฝีปากอิ่มปรนเปรอแก่นกายเล็กให้อย่างเต็มใจ
รวมไปถึงช่องทางรักด้านหลังก็ได้รับการปรนนิบัติไม่ให้น้อยหน้ากัน
เรียวลิ้นร้ายกาจของเลขาหนุ่มที่ไล้เลียทั้งส่วนหน้าและส่วนหลังทำให้ท่านประธานทำไม่ได้แม้กระทั่งการทรงตัวนั่งจนต้องทิ้งแผ่นหลังลงบนที่นอนและแอ่นโค้งขึ้นมาเมื่อถูกความเสียวซ่านเล่นงาน
หน้าท้องหดเกร็ง ปลายนิ้วเท้าทั้งสองข้างจิกลงบนแผ่นหลังกว้างของคนที่นั่งก้มๆเงยๆอยู่ตรงหว่างขา
ปากเล็กก็เผยอส่งเสียงครางออกมาอย่างห้ามไว้ไม่อยู่ สมองมึนเบลอจนเขาหลงลืมความต้องการที่จะเป็นฝ่ายรุกเมื่อก่อนหน้านี้ไปจนหมด
แบคฮยอนรู้สึกเสียวจนหายใจไม่เป็นจังหวะและความเสียวก็พุ่งสูงขึ้นจนสุดแล้วเขาก็ปลดปล่อยออกมาเป็นรอบแรกแล้วก็ทิ้งแผ่นหลังลงมาอีกครั้งเมื่อสิ้นสุดห้วงอารมณ์
ชานยอลเก็บกลืนน้ำรักของท่านประธานลงไปบางส่วนและคายมันออกมาเพื่อใช้เป็นตัวหล่อลื่นให้แก่ท่อนเอ็นร้อนของตัวเองและป้ายลงตรงช่องทางรักสีอ่อนของเจ้านายที่รูจีบขมิบตุบๆรอการสอดใส่จากตนอยู่…และเขาไม่มีถุงยางอนามัยเสียด้วย
แต่เขาก็ชอบแบบนี้มากกว่าอยู่แล้วด้วยสิ
เลขาหนุ่มดึงท่านประธานให้ลุกขึ้นมายืนอีกครั้งก่อนจะเป็นฝ่ายลงไปนั่งบนปลายเตียงและจับร่างเล็กให้หันหลังมาทางตน จับให้เจ้านายนั่งทับหน้าขาตัวเองแล้วกอดกระชับเอวอีกคนไว้ด้วยแขนข้างหนึ่งอีกข้างก็ลูบไล้ไปทั่วแผ่นอกบางและกายขาวของเจ้านาย
ริมฝีปากก็ไล้เล็มเลียตั้งแต่หลังใบหูเรื่อยมายังต้นคอและลาดไหล่วนเวียนสร้างความซ่านเสียวและเคลิบเคลิ้มให้คนบนตัก
แล้วอาศัยจังหวะนั้นดันแก่นกายร้อนเข้าไปทีเดียวจนสุด
“อ๊า!!”
“อ่า…ขอโทษที่ทำให้เจ็บนะครับ” เอ่ยพร้อมกับจุมพิตขมับอีกคนเป็นการขอโทษไปด้วย
“นาย…ปาร์ค…ชานยอล…อื๊อ”
เมื่อถูกเอ่ยชื่อชานยอลก็รู้ได้ทันทีว่าท่านประธานเริ่มที่จะสร่างเมาบ้างแล้ว
ดังนั้นเขาจึงขยับช่วงล่างขึ้นหาร่างบนตักต่อทันที
สะโพกสอบเด้งสวนระหว่างที่จับร่างเล็กกว่ากดลงมาจนร่างเจ้านายสั่นคลอนมือข้างหนึ่งจับใบหน้าเรียวเล็กของท่านประธานให้หันมารับจูบจากตัวเอง
ในขณะที่ช่วงล่างก็ยังขยับไม่หยุด
พอปล่อยริมฝีปากเห่อบวมให้ได้กอบโกยอากาศหายใจบ้าง
ในตอนนั้นคนตัวสูงก็ลุกขึ้นโดยไม่ถอดถอนตัวตนออกไปจากอีกคนทำให้ท่านประธานต้องลุกตามไปด้วย
แล้วคนด้านหลังก็ใช้กายใหญ่ดันให้เขาเดินไปทางกระจกบานใหญ่ที่ปลายเตียง
เลขาหนุ่มแหวกม่านออกเล็กน้อยพอให้มองเห็นวิวยามดึกของกรุงโซล
“นะ…นาย เปิดผ้าม่านทำไม…ปิด…อ๊ะ เดี๋ยวนี้”
“ไม่มีใครเห็นหรอกครับ…ผมแค่อยากชมวิวพร้อมกับประธานแค่นั้นเอง”
จบประโยคเลขาหนุ่มก็จับมือเรียวข้างหนึ่งของเจ้านายไปวางค้ำลงบนกระจกแล้ววางมือใหญ่ทาบทับสอดประสานเรียวนิ้วกระชับกับมือเล็กกว่าจนไร้ช่องว่าง
ส่วนแขนอีกข้างก็กอดพยุงร่างท่านประธานไว้ก่อนจะสอบสะโพกเข้าหาร่างด้านหน้าต่อ
จากจังหวะเนิบนาบเปลี่ยนเป็นค่อยๆเร็วขึ้นๆเรื่อยๆ จนเกิดเสียงกระทบกันระหว่างเนื้อหนังของคนทั้งคู่
ความเสียดเสียวบริเวณท้องน้อยทำเอาใบหน้าประธานหนุ่มเหยเก
“อ่ะ…อื๊อ…ช้า…ช้าลงหน่อย…ชานยอล อ๊ะ”
“อ่า…ผม ชอบจังครับ…เวลา อืม…ประธานเรียกชื่อผมแบบนี้…เรียกอีกได้ไหมครับแบคฮยอน”
แบคฮยอนหลับตาปี๋เมื่อมองเห็นเงาสะท้อนในกระจกที่แม้จะใสแต่เพราะด้านนอกที่มืดและมีเพียงแสงไฟด้านล่างเป็นจุดเล็กๆเท่านั้น
มันเลยทำให้เขาเห็นกิจกรรมที่ตนและคนเป็นเลขากำลังทำอยู่รวมถึงสีหน้าที่พวกเขาแสดงออกมาด้วย
เขาคิดว่ามันทั้งน่าอายแล้วก็…รู้สึกแปลกที่ใจกลับเต้นขึ้นมา
ชานยอลยังคงอัดกระแทกสะโพกสอบเข้าหาร่างเล็กของท่านประธานไม่หยุด
และต้องละมือทั้งสองข้างมากอดกระชับคนตัวเล็กเมื่อรับรู้ได้ว่าขาของเจ้านายใกล้จะหมดแรงยืนแล้ว
แผ่นหลังเนียนขาวหลอกล่อให้เขาต้องประทับริมฝีปากลงไป หมุนควงสะโพกตอกย้ำเข้าหาจุดกระสันด้านในแล้วเร่งจังหวะซอยถี่กระชั้นในช่วงสุดท้ายก่อนจะไปถึงจุดสูงสุดพร้อมกัน
เสียงครางยาวที่เปล่งออกมาประสานกันแทบเป็นเสียงเดียว
เลขาหนุ่มถอนแก่นกายออกมาใช้แขนแข็งแรงโอบกระชับรอบเอวเล็กแล้วยกอุ้มท่านประธานเดินกลับมาที่เตียง
ก่อนจะขึ้นไปนั่งกึ่งนอนเอนพิงหลังกับหัวเตียงโดยที่มีร่างเล็กของเจ้านายนั่งคร่อมตักหันหน้าเข้าหากัน
เพียงแต่ตอนนี้อีกคนหมดแรงเอนซบร่างกับอกเขาอยู่
“อยากรู้ไหมครับว่าวันนี้…ตอนนี้ประธานเป็นสีอะไรอยู่”
“ไม่…ไม่อยาก” แม้แต่เสียงพูดยังออกมาเพียงแผ่วเบา
เพลย์บอยผู้ที่นอนกับผู้หญิงมานับไม่ถ้วนต้องหมดแรงเพราะโดนเลขาตัวเองสูบพลังงานไปแทบหมดตัว
แต่อีกคนกลับยิ้มและดูท่าทางไม่ได้เหนื่อยเท่าไหร่อีกด้วย
“ประธานเป็นสีขาวแล้วก็ชมพูอย่างที่ผมชอบเลยครับ…เป็นสีที่ต้องเกิดจากคุณด้วยนะครับผมถึงจะชอบ”
“หยุดพูดไปเลย…ตราบใดที่ฉันยังไม่รู้ว่านายเป็นใคร แล้วก็มีจุดประสงค์อะไรกันแน่ถึงต้องมาเป็นเลขาฉัน…ฉันจะยังไม่เชื่อในสิ่งที่นายพูดหรอกปาร์คชานยอล”
ท่านประธานดันตัวขึ้นมามองหน้าเลขาหนุ่มตอนที่เอ่ยพูด
เมื่อเริ่มหายใจได้เป็นจังหวะปกติบ้างแล้ว
“ถ้าประธานยังไม่เชื่อ…ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ผมจะพิสูจน์มันอีกครั้งแล้วกันนะครับ ”
“อ๊ะ…ไอ้ เอาออกไปนะ…ฉันไม่อนุญาต
อ๊า”
เลขาหนุ่มที่ยังมีความต้องการคนตัวเล็กอยู่แอบอาศัยตอนที่ท่านประธานจดจ่อกับตน จับแก่นกายที่ยังแข็งขืนสอดใส่เข้าไปในช่องทางด้านหลังของเจ้านายอีกครั้ง และยังไม่ยอมทำตามที่อีกคนบอกซ้ำยังเด้งขยับสะโพกสวนเข้าใส่จนท่านประธานหลุดเสียงร้องออกมาให้คนที่แกล้งได้ยิ้มอย่างถูกใจ
“แต่ว่าน้องชายคนเล็กของประธานคงจะอนุญาตผมแน่ๆเลยครับ” ชานยอลใช้นิ้วชี้แตะลงบนปลายแก่นกายเล็กของท่านประธานที่แข็งขืนขึ้นมาอีกครั้งเช่นกัน
และเพราะมีหลักฐานฟ้องท่นโท่อยู่แบบนี้ว่าเจ้าตัวก็มีอารมณ์อีกครั้งไม่ต่างกันกับอีกคน ท่านประธานจึงได้แต่เม้มปากแน่นอย่างขัดใจที่ร่างกายสวนทางกับความต้องการเช่นนี้
“จะขยับเองหรือให้ผมเป็นคนทำเหมือนเดิมครับ”
เมื่อได้ฟังคำถามและสายตาแพรวพราวที่ส่งมา นอกจากคิ้วเล็กจะขมวดเข้าหากันแล้วแก้มขาวของแบคฮยอนก็ยังขึ้นริ้วสีอีกด้วย
ก็ปกติมีแต่ผู้หญิงเป็นฝ่ายออนท็อปให้…แล้วจะให้เขาต้องมาเป็นฝ่ายอยู่ด้านบนโดยที่ไม่ได้เป็นฝ่ายรุกด้วย…มันก็อายน่ะสิโว๊ยยย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น