(NC) A Thousand Miles:In Samui

          อารมณ์ค้างคาต่อเนื่องจากจุมพิตใต้ทะเลเกาะนางยวน ส่งผลให้ตอนนี้บยอนแบคฮยอนกับปาร์คชานยอลต่างผลัดกันแลกเปลี่ยนลมหายใจ อยู่ภายในห้องน้ำทันทีที่กลับถึงบ้านพัก

          หลังจากพยายามเลี่ยงที่จะไม่มองสบตากับอินเตอร์ปอลหนุ่ม เพราะความประหม่าอายที่จูบกันแล้ว แบคฮยอนยังเลี่ยงแววปราถนาที่แฝงอยู่ในนัยน์ตาคู่สวยของอีกฝ่ายด้วย ถึงแม้เขาเองจะรู้สึกไม่ต่างกันนัก

          แบคฮยอนอดทนเก็บความต้องการตั้งแต่ที่เกาะ ตลอดจนตอนอยู่บนสปีดโบ๊ท จนกระทั่งถึงที่พัก พอประตูปิดลงปาร์คชานยอลก็ดึงเขาเข้ามาในห้องน้ำทันที

          แผ่นหลังบางเปลือยเปล่าแนบติดกับผนังเย็นเยียบมานานหลายนาทีแล้ว เนื่องจากคนตัวสูงที่ยังคงบดเบียดริมฝีปากลงมาไม่หยุด ก่อนแบคฮยอนจะได้โอกาสโกยลมหายใจเข้าปอด เมื่ออีกฝ่ายผละออกไปเพื่อถอดเสื้อกล้ามของตัวเองออก แล้วกลับมาป้อนจูบให้แก่ตนอีกครั้ง ซึ่งคราวนี้เขาตั้งหลักรอรับอยู่แล้ว

          เล่นกับริมฝีปากบางจนพอใจ อินเตอร์ปอลหนุ่มจึงเปลี่ยนเป้าหมาย โดยการลากไล้จมูกกับริมฝีปากไปตามสันกราม ขึ้นไปไล้เล็มใบหูบาง ก่อนจะวนลงมาตามลำคอขาว ขบเม้มเบาๆด้วยไม่อยากให้มีรอย แต่พอคิดอีกทีปากอิ่มก็ดูดเม้มฝากไว้เสียหนึ่งรอยตรงไหปลาร้า

          ทั้งมือและปากไล่ลงมาตามแผ่นอก ที่สะท้อนขึ้นลงจากการหอบหายใจ แวะชิมยอดอกสีอ่อนด้วยปลายลิ้นสลับกับริมฝีปากอยู่นาน กระทั่งได้ยินเสียงครางเบาๆเป็นครั้งแรกจึงผละออก ทิ้งสายตาไว้ที่สองเม็ดบนแผงอกขาวที่ชุ่มน้ำลายและสีสดขึ้นอย่างพอใจ

          สองมือใหญ่ที่ใช้ถอดเสื้อว่ายน้ำของอีกฝ่ายออกไปเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้า จัดการดึงกางเกงว่ายน้ำพร้อมกางเกงชั้นในออกจากปลายเท้าเล็ก จังหวะนั้นเองที่ดวงตาคู่โตของคนซึ่งนั่งคุกเข่าอยู่ที่พื้น เงยขึ้นสบกับดวงตาอีกคู่ที่มองจ้องทุกการกระทำของตนอยู่ก่อนแล้ว

          "หันหลังหน่อย"

          ประโยคคำสั่งไม่ได้ทำให้แบคฮยอนตื่นเต้นได้เท่ากับน้ำเสียงทุ้มที่ทั้งพร่าและแหบต่ำมากกว่าปกติ รวมถึงนัยน์ตาที่เต็มไปด้วยความต้องการคู่นั้นด้วย เขาหันหลังอย่างว่าง่ายแล้วใช้สองมือเท้ากับผนังห้องน้ำไว้ตอนที่โค้งตัวลงเล็กน้อย

          และตอนที่ถูกสั่งให้กางขาออกก็ไม่ได้น่าอายและตื่นเต้น เท่ากับตอนที่รับรู้ถึงสัมผัสจากปลายลิ้นร้อน ที่กำลังไล้เลียและซอกซอนเข้าออกอยู่ตรงช่องทางด้านหลัง สองมือใหญ่ทำหน้าที่ทั้งแบะก้อนเนื้อกลมสองข้างออกและบีบขยำมันไปพร้อมกัน

          "อะ!...ฮ่ะ" แบคฮยอนไม่อาจกลั้นเสียงครางไว้ได้อีก เมื่อปลายลิ้นร้ายกาจแหย่เข้าออกด้านหลังรัวเร็วขึ้น สองขาเริ่มสั่นจนกระทั่งเขาทรงตัวยืนต่อไม่ไหว ในตอนที่ปลดปล่อยออกมาจนเลอะผนังห้องน้ำ ก่อนจะทรุดนั่งลงหอบหายใจคล้ายเหน็ดเหนื่อย

          "คุณลุกไหวหรือเปล่า?"

          คำถามธรรมดาแต่บยอนแบคฮยอนกลับรู้สึกว่าตนถูกปรามาสเรื่องอย่างว่ากรายๆ เขาไม่ใช่ไก่อ่อนขนาดจะหมดแรงเพราะเสร็จแค่ครั้งเดียวเสียเมื่อไหร่

          พอลุกขึ้นและหันหลังมาก็เห็นว่าปาร์คชานยอลนั้นกำลังถอดท่อนล่างออก แล้วโยนมันไปกองรวมไว้ในอ่างอาบน้ำรวมกับชิ้นอื่นๆ คนตัวสูงเดินเข้ามาประชิดก่อนจะยื่นมือไปเปิดฝักบัวด้านหลังเขา จูบครั้งที่เท่าไหร่ไม่ทันได้นับเริ่มขึ้นอีกครั้งใต้สายน้ำ พร้อมกับมือสองคู่ที่ต่างสัมผัสไปทั่วร่างกายกันและกัน ทั้งสนองความต้องการทั้งได้ทำความสะอาดไปด้วยในตัว

          จากห้องน้ำมาสู่เตียงนอน ปาร์คชานยอลกำลังก้มมองศีรษะกลม ที่กำลังผงกขึ้นลงตรงหว่างขาตัวเอง อินเตอร์ปอลหนุ่มคงไม่รู้ว่าสายตาของตนนั้น เต็มเปี่ยมไปด้วยความต้องการต่อคนตัวเล็กมากแค่ไหน

          ยิ่งเห็นปากเล็กๆที่รูดขึ้นลงตามความยาวของตัวเอง ความร้อนในกายก็ยิ่งพลุ่งพล่าน ยามลิ้นสีแดงสดแลบเลียส่วนปลายที่มีสีใกล้เคียงกัน ร่างสูงยิ่งถึงกับสั่นสะท้าน

          "อื้อ!!"  ต้องละริมฝีปากออกจากแก่นกายอีกฝ่าย เมื่อช่องทางด้านหลังถูกนิ้วยาวล่วงล้ำ ซึ่งความรู้สึกเย็นๆที่รู้ว่ามาจากเจล ทำให้แบคฮยอนต้องฉงนใจ เพราะเขาจำได้ว่าไม่ได้พกมาด้วย "คุณ...อะ...เอามันมาจากไหน?"

          "จากโซล...นี่ด้วย"

          ถุงยางอนามัยในมือใหญ่อีกข้างทำแบคฮยอนอึ้งไม่น้อย ก่อนจะต้องเขินซ้ำเมื่อปาร์คชานยอลบอกเหตุผลที่พกของแบบนี้มาด้วย

          "ผมบอกคุณตั้งแต่ตอนจ่ายมัดจำเมื่อหลายเดือนก่อนแล้วไง ว่าจะใช้หนี้คุณให้หมด ส่วนดอกเบี้ยคุณจะเก็บมากแค่ไหนก็ได้...ผมยินดีจ่ายเท่าที่คุณต้องการเลย"

          "งั้น...สรุปผมก็เป็นแค่...อะ...เจ้าหนี้ของคุณเท่านั้นใช่ไหม?" สองมือที่เกาะบ่ากว้างไว้ต้องออกแรงบีบแน่นขึ้น เมื่อถูกความเสียดเสียวเล่นงาน เพราะข้อนิ้วยาวที่เร่งจังหวะเข้าออกถี่กระชั้นขึ้น จนต้องซบศีรษะกับไหล่อีกคนพลางหอบหายใจขณะเอ่ยพูด

          "คุณจำไว้นะแบคฮยอน คนอย่างผมไม่ชอบเป็นหนี้ใครไม่ว่าทางไหน" ปากอิ่มเลื่อนเข้าไปพูดชิดใบหูบาง ด้วยอยากย้ำให้คนตัวเล็กได้ยินสิ่งที่ตนจะพูดต่อได้อย่างชัดเจน  "การที่ผมยอมเป็นหนี้คุณ แล้วก็ยอมเอาตัวเข้าแลกแบบนี้ คุณไม่รู้จริงๆเหรอว่าคุณเป็นอะไรสำหรับผม และเราสองคนควรเป็นอะไรกัน?"

          ไม่เคยเลยที่ปาร์คชานยอลจะตอบดีๆ หรือใช้คำพูดที่ชัดเจนเข้าใจง่าย ไม่ใช่พูดเกือบอ้อมโลกแบบนี้

          แต่ก็นะ--บยอนแบคฮยอนคนนี้ก็ยังเขินอายกับความหมายที่อีกฝ่ายต้องการสื่ออยู่ดี

          เขาผละจากบ่ากว้างมามองใบหน้าคม ก่อนจะเป็นฝ่ายจูบก่อนบ้าง และได้รับการตอบสนองจากคนตัวสูงทันที ดูดดึงกลีบปากและเกี่ยวกระหวัดดูดดึงปลายลิ้นกันไปมาอีกสักพัก แยคฮยอนก็ถูกดันตัวลงนอนราบบนที่นอน

          เขาเบนสายตาไปทางอื่นตอนที่ปาร์คชานยอลกำลังสวมถุงยาง ถึงจะมีประสบการณ์มาก่อนบ้าง แต่นี่เป็นครั้งแรกกับอินเตอร์ปอลหนุ่ม มันจึงอดที่จะกระดากอายนิดๆไม่ได้

          ท่วงท่าลีลา สีหน้ายามที่ร่างสูงเคลื่อนเข้าออกอย่างกระแทกกระทั้น หรือในตอนที่ผ่อนปรนความรุนแรงรุ่มร้อนลง อยู่ในสายตาของแบคฮยอนตลอดเวลา ผิวเนื้อเปลือยเปล่ายามสัมผัสเสียดสีกัน ให้ความรู้สึกดีพอๆกับเสียงทุ้มที่ครางชิดใบหู ตอนที่คนบนร่างถึงจุดสุงสุดของอารมณ์

          แบคฮยอนชอบทุกอย่างที่ปาร์คชานยอลเปิดเผยให้เขาเห็น ครั้งนี้เขาไม่ได้คิดไปเองแน่ๆว่าอีกฝ่ายเองก็ชอบในสิ่งที่เขาเผยให้เห็นเช่นกัน และนั่นหมายรวมถึงความรู้สึกด้วย

          เพียงแต่...ตอนนี้เขาดันเกิดความสงสัยในบางเรื่องขึ้นมากระทันหัน

          "คุณเพิ่งทำกับผู้ชายครั้งแรกจริงๆเหรอ?"  แบคฮยอนคงจะไม่สงสัย ถ้าหากอีกฝ่ายไม่เคยพูดไว้แบบนั้น อีกอย่างเซ็กส์ที่เพิ่งผ่านไปมันก็...

          ดีจนไม่น่าเชื่อว่าเข้าตัวไม่เคยกับผู้ชายด้วยกันมาก่อนจริงๆ

          "จริงสิ...คุณสงสัยอะไร?"  ขณะที่เอ่ยตอบก็ถอนแก่นกายออกจากคนตัวเล็ก แล้วดึงอุปกรณ์ป้องกันที่ใช้แล้วโยนทิ้งลงถังขยะไป

          "ก็คุณ--"

          "คุณจะบอกว่าผมเด็ดจนไม่น่าเชื่อว่าไม่เคยกับผู้ชายมาก่อนใช่ไหม"

          เกลียดความมั่นหน้าของคนๆนี้จริงๆ

          "นี่คุณ...ผู้หญิงกับผู้ชายน่ะเรื่องอย่างว่าก็ไม่ต่างกันนักหรอก พลิกแพลงตะแคงซ้ายขวานิดๆหน่อยๆก็โอเคแล้ว"

          แบคฮยอนได้แต่จิ๊ปากอย่างหมั่นไส้อีกคน ก่อนจะต้องตาโตเมื่อเห็นว่าปาร์คชานยอลฉีกซองถุงยางอนามัยอันใหม่ แล้วจัดการสวมกับแก่นกายที่เขาเห็นว่ามันขยายขนาดอีกครั้งแล้ว

          "เดี๋ยว...นี่คุณ!" ปากเอ่ยห้ามแต่ตัวกลับยังนอนนิ่งอยู่ที่เดิม

          "คราวนี้เป็นข้างหลังบ้างแล้วกัน" เอ่ยพร้อมกับจับคนตัวเล็กกว่าพลิกคว่ำหน้ากับที่นอน สองมือใหญ่จับยกสะโพกกลมจนลอยขึ้นมาและเห็นช่องทางสีสด ที่เพิ่งผ่านการกระทำของตัวเอง

          มุมปากอิ่มยกยิ้มอย่างที่บยอนแบคฮยอนเห็นแล้วต้องโวยวายใส่ปาร์คชานยอลเป็นแน่

          "ผมบอกว่าเดี๋ยวก่อนไง!!"

          ที่ห้ามไม่ใช่เพราะไม่ต้องการ แต่ขอพักเหนื่อยก่อนได้ไหมเล่า



***สั้นเนอะ มีต่อเนื้อเรื่องหลักอีกนิดนะฮับ***